آلمان مقررات ویژه ای را برای پناهجویان از اوکراین وضع کرده است. این امر در مورد اوکراینی ها و همچنین برای بسیاری از افرادی که دارای عنوان اقامت دائم در اوکراین هستند و به آلمان فرار کرده اند، صدق می کند. پناهندگان اوکراینی نیز باید در آلمان ثبت نام کنند، اما درخواست پناهندگی کلاسیک ارائه نمی کنند. در یک روش ساده، آنها براى یک عنوان اقامت برای مدت معینی اقدام می کنند (طبق ماده 24 قانون اقامت). این عنوان اقامتی معمولاً به آنها این حق را می دهد که شغلی داشته باشند و در یک دوره ادغام شرکت کنند.
اطلاعات بیشتر در اين مورد را می توانید در اینجا بیابید.
۱.۱ چه زمان به پناهجویان LGBTIQ+ در آلمان پناهندگی اعطاء می‌شود؟
افراد لزبین، گی، دوجنس‌گرا، ترنس، یا بیناجنسى (LGBTIQ+) که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، در آلمان مشمول اعطاء پناهندگی هستند. آزار و اذیتبه این معنی است که این افراد به دلیل گرایش جنسی و/یا هویت جنسی خود در معرض تهدید به خشونت مفرط، مرگ، حبس یا سایر انواع رفتارهایغیرانسانی در کشور خود هستند. LGBTIQ+ در آلمان تابو نیست. شما می‌توانید آزادانه در رابطه با این موضوع در روند پناهندگی صحبت کنید و بهتر است این کار را انجام دهید.
۲.۱ چه زمان آزار و اذیت دولت دلیل پناهندگی به حساب می‌آید؟
ماهیت یا تکرر اعمال آزار و اذیت و یا تبعیض باید آنقدر شدید باشد که به عنوان نقض جدی حقوق بشر به حساب بیاید. این واقعیت که فعالیت‌هایهم‌جنس‌گرایی توسط قانون مجازات می‌شود، به خودی خود آزار و اذیت به حساب نمی‌آید. فقط تحمیل واقعی چنین مجازاتی، به عنوان یک اقدام آزار واذیت محسوب می‌شود.
۳.۱ چه زمان آزار و اذیت خانواده دلیل پناهندگی به حساب می‌آید؟ (آزار و شکنجه غیر دولتی)
اگر آزاردهنده به جای یک نهاد دولتی (پلیس، قوه قضائیه و غیره)، یک نهاد غیر دولتی (شبه نظامی، خانواده و غیره) باشد، آزار و اذیت فقط درصورتی دلیل پناهندگی به حساب می‌آید که شواهدی ارائه شود که نشان دهد دولت نمی‌تواند یا نمی‌خواهد از قربانی محفاظت کند. این بدان معنی است کهخشونت و تهدیدات خشونت‌آمیز توسط اعضای خانواده فقط در صورتی باعث مشمولیت قربانی برای دریافت پناهندگی می‌شود که آشکار شود وی توسطپلیس یا انتقال به بخش دیگری از کشور، محافظت نخواهد شد.
۴.۱ در طول روال پناهندگی کجا زندگی خواهم کرد؟
پس از درخواست پناهندگی، پناهجو به یک دولت فدرال اختصاص داده می‌شود. در طول روال پناهندگی، پناهجویان در ابتدا در یک محل اقامت جمعیاسکان داده می‌شوند. پناهندگانLGBTIQ+ می‌توانند در آنجا درمورد نیازهای محافظت خاص خود و نیز مشکلاتشان به طور محرمانه با کارمندان صحبتکنند. به طور معمول، قبل از اینکه پناهجویان به شهرداری‌ها اختصاص داده شوند، به یک آپارتمان خصوصی انتقال داده شوند، در یک دوره ادغامشرکت کنند و شروع به کار کنند، باید منتظر بمانند تا درخواست پناهندگی آنها تأیید شود.
۱.۲ روال پناهندگی چگونه است؟
درخواست پناهندگی فقط پس از ورود به آلمان می‌تواند ارائه شود. روال پناهندگی معمولاً شامل دو جلسه دادرسی توسط اداره پناهدگی موسوم به BAMF است .هدف اولین جلسه دادرسی عمدتاً این است که مشخص کند کدام “کشور دوبلین”، مسئول پرونده شما است .همه کشورهای عضو اتحادیهاروپا (EU) به علاوه ایسلند، نروژ، لیختن‌اشتاین و سوئیس جزو “کشورهای دوبلین” هستند .دلایل شما برای درخواست پناهندگی در دومین دادرسیمورد بررسی قرار خواهند گرفت. کارمندان BAMF ملزم به رعایت مفاد قانونی حفظ محرمانه اطلاعات هستند.
۲.۲ قبل از دادرسیها چه کاری باید انجام دهم؟
هنگام آماده شدن برای جلسات دادرسی، توصیه می‌شود با مشاوران پناهندگی و سازمان‌های مربوطه برای پناهندگان LGBTIQ+ تماس گرفته و از آنهاکمک بگیرید .ایده خوبی است که همه موارد آزار و اذیت را به ترتیب وقوع آنها بنویسید، شواهد را جمع‌آوری کنید، و با صحبت کردن در مورد آنچهتجربه کرده‌اید تمرین کنید .همچنین توصیه می‌شود که با ارسال ایمیل در اسرع وقت، درخواست مصاحبه کننده‌ای آشنا با مسائل LGBTIQ+ کنید و بهمقامات اطلاع دهید اگر کسی بخواهد شما را در این جلسه همراهی کند.
۳.۲ در طی اولین جلسه دادرسی چه اتفاقی میافتد؟ (“سیستم دوبلین”)
اولین جلسه دادرسی عمدتاً شامل سوالاتی مربوط به خود پناهجو، محل سکونت خانوادهٔ او، و مسیر فرار پناهجو است .به طور کلی، مسئولیت رسیدگی بهروال پناهندگی به عهدهٔ آن کشوری از “کشورهای دوبلین” است که ویزای ورود را صادر کرده است .اگر یک پناهجو بدون ویزا وارد کشور شود روالپناهندگی اساساً به عهدهٔ کشوری است که پناهجو اول به آنجا وارد شده است .در چنین مواردی معمولاً پناهنده به آن کشور بازگشت داده می‌شود.
۴.۲ در دومین جلسه دادرسی چه اتفاقی میافتد؟ (بررسی دلایل درخواست پناهندگی)
دومین جلسه دادرسی مربوط است به بررسی دلایل فرار پناهجو از کشور مبداء .این دلایل باید به طور مشخص، واضح، و با جزئیات، بدون حذف یاتناقض شرح داده شوند .دروغ‌های گفته شده در طی جلسه دادرسی معمولاً توسط BAMF تشخیص داده می‌شوند و منجر به رد شدن درخواست می‌شود.در پایان جلسه، متن مصاحبه برای پناهجو ترجمه می‌شود که با امضا تأیید می‌شود. بنابر این پناهجو باید اصرار داشته باشد که همه مشکلات دررونوشت جلسهٔ دادرسی یادداشت شده باشد.
۱.۳ چه نوع حفاظتهای بینالمللی وجود دارد؟
پناهندگی کلاسیک (در ابتدا برای 3 سال) در درجهٔ اول به قربانیان آزار و اذیت سیاسی که با پرواز مستقیم به آلمان آمده‌اند اعطاء می‌شود .در مقابل، بهقربانیان آزار و اذیت که از طریق یک کشور دیگر عضو EU وارد آلمان می‌شوند، اگر دلایل آنها تأیید شود، وضعیت پناهندگی اعطاء می‌شود (آن نیزبرای 3 سال). افرادی که به خاطر جنگ داخلی از کشور خود فرار می‌کنند معمولاً مشمول اعطای حمایت تابع می‌شوند (معمولاً برای 1 سال). اینوضعیت در صورتی که دلایل پناهندگی کماکان وجود داشته باشد تمدید خواهد شد.
۲.۳ پناهجویان LGBTIQ+ از کشورهای جنگزده درگیر جنگ داخلی چه چیزی را باید در نظر بگیرند؟
افراد LGBTIQ+ که از جنگ داخلی در کشور خود گریخته‌اند نیز باید تبعیض و آزار و اذیت‌هایی که به دلیل گرایش جنسی و/یا هویت جنسیتی‌اشان بر آنهااتفاق افتاده است را شرح دهند .اگر چنین کاری کنند، صرف نظر از جنگ داخلی، ممکن است برای مدت 3 سال وضعیت پناهندگی به آنها اعطاء شود. دشوارتر می‌شود اگر که بعداً این دلایل را اضافه کنید
۳.۳ اگر درخواست پناهندگی من رد شود چه کار میتوانم انجام دهم؟
تصمیم منفی به معنی اخراج حتمی از کشور نیست. پناهجویان اجازه دارند از طریق وکیل علیه تصمیمات منفی درخواست تجدید نظر دهند .حتی اگردرخواست تجدید نظر نیز ناموفق باشد، بر اساس برخی دلایل موجود این وضعیت اغلب به معنی اخراج از کشور نیست. بنابراین در بسیاری از مواردایده خوبی است که دریابیم آیا حتی علیرغم رد شدن درخواست پناهندگی موانعی برای اخراج از کشور وجود دارد یا خیر.
۴.۳ روال تسریع شده چیست؟
این روال تسریع شده برای پناهندگان اهل کشورهای به اصطلاح امن (همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا و در حال حاضر همه کشورهای بالکان، غناو سنگال است) اجرا می‌شود. پناهجویانی که در مورد هویت خود مقامات پناهندگی را گمراه کرده‌اند یا پناهجویانی که مدارک خود را از بین برده‌اند نیزدر روال تسریع شده قرار می‌گیرند. در این روال، اداره پناهندگی در ابتدا فرض را بر این می‌گذارد که هیچ دلیلی برای پناهندگی وجودندارد. بنابراین پرونده‌های معمولاً تحت عنوان «آشکارا بدون توجیه»، رد می‌شوند.
۱.۴ چه اطلاعاتی باید در مورد هویت و جنسیتم ارائه کنم؟
ضروری است که پناهندگان LGBTIQ+ گرایش جنسی و/یا هویت جنسی خود را در طی روال پناهندگی اعلام کنند .برای این منظور، آنها همچنین باید بهسوالاتی دربارهٔ زندگی خصوصی خود، فرایند خود-یابی و روابط قبلی خود پاسخ دهند .با این حال، سؤال در مورد رفتار جنسی آنها ممنوع است. عکس‌ها و ویدیوها با محتوای جنسی به عنوان مدرک پذیرفته نمی‌شوند.
۲.۴ اگر من در طی روال پناهندگی هویت یا گرایشم را ارائه نکرده باشم چه کار میتوانم انجام دهم؟
اگر نتیجهٔ درخواست پناهندگی منفی باشد، معمولاً هیچ فرصتی برای یک دادرسی دیگر جهت ارائه دلایل اضافی مربوط به ترک کشور مبداء وجود ندارد.به همین دلیل مهم است که از آغاز گرایش جنسی و/یا هویت جنسیتی خود را به عنوان یک دلیل برای فرار از کشور بیان کنید .فرد LGBTIQ+ که به دلیلترس یا خجالت اینکار را انجام نداده است و درخواست پناهندگی‌اش رد شده است می‌تواند سعی کند یک درخواست تکمیلی را ارائه کند. مراکز مشاوره LGBTIQ+ در این زمینه نیز کمک ارائه می‌کند.
۳.۴ اگر من به طور آشکارا به عنوان یک LGBTIQ+ در کشور مبداء خود زندگی نکرده باشم،آیا پناهندگی به من اعطاء می‌شود؟
پناهجویان LGBTIQ+ که به طور علنی به عنوان فرد LGBTIQ+ در کشور خود زندگی نکرده‌اند و بنابر این بدون آزار و اذیت کشور خود را ترک کرده‌اند،تنها در صورتی که از ترس آزار و اذیت به شکل غیر علنی زندگی کرده باشند به آنها پناهندگی اعطاء خواهد شد .اگر آنها جنسیت و/یا هویت جنسی خودرا برای حفظ احترام خود در جامعه یا حفظ احترام خانواده‌شان پنهان کرده باشند، این امر معمولاً دلیل پناهنده شدن به حساب نمی‌آید. در چنین مواردی،اغلب فرض می‌شود که آنها می‌توانند به این طریق زندگی کنند و بعید است آزار و اذیت شوند. پناهندگان مهاجر همجنسگرا باید به روشنی دلیل ازدواج خود را بیان کنند.
۴.۴ آیا تبعیض علیه LGBTIQ+ دلیلی برای پناهندگی به حساب می‌آید؟
اهانت، تهدیدات انتزاعی، و نگرش‌های هم‌جنس‌گراهراسی یا تراجنس‌هراسی که اکثریت مردم جامعه دارند، به خودی خود دلایلی برای پناهندگی نیست .بااین حال، اگر تبعیض در وطن پناهجو آنقدر شدید باشد که نقض جدی حقوق بشر تلقی شود، این امر جزو دلایل پناهندگی به حساب می‌آید. از این رو افراد LGBTIQ+ باید در طول جلسه دادرسی تمام تجربه‌های تبعیض و خشونت در کشور خود را ذکر کنند.